โรคพืชที่เป็นปัญหาสำคัญที่เกิดขึ้นในการทำเกษตรกรรม โดยสร้างผลเสียหายทางเศรษฐกิจเป็นอย่างมาก โรคพืชเป็นอาการของพืชที่ผิดไปจากปกติ ซึ่งอาจเกิดขึ้นกับส่วนใดส่วนหนึ่งของต้นพืช หรือตลอดทั้งต้น และรวมไปจนถึงการแห้งตายไปทั้งต้น โดยสาเหตุที่ทำให้เกิดโรคพืชมี 2 สาเหตุคือ เกิดจากสิ่งมีชีวิต เช่น เชื้อโรคจำพวก รา ไวรัส และแบคทีเรีย และเกิดจากสิ่งไม่มีชีวิต เช่น สภาวะความเป็นกรดของดิน พิษจากสารเคมีต่าง ๆ รวมถึงการขาดธาตุอาหาร เป็นต้น (Leksomboon, 2014)

ความเสียหายเนื่องจากโรคพืชชนิดต่าง ๆ สามารถประเมินมูลค่าในทางเศรษฐกิจได้ในรูปแบบคือ ปริมาณหรือคุณภาพของผลผลิตที่ลดลง รวมถึงการเพิ่มต้นทุนการผลิตเพื่อการจัดการและควบคุมโรคพืชชนิดต่าง ๆ ไม่ให้ทำลายผลผลิต การลงทุนต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นการใช้แรงงาน การใช้สารเคมีกำจัดศัตรูพืช หรือการใช้เครื่องจักรกลเพิ่มมากขึ้น นอกจากนี้ยังก่อให้เกิดผลเสียหายที่ประเมินค่าทางเศรษฐกิจได้ยาก กล่าวคือผลเสียหายที่วัดหรือเปรียบเทียบกับการไม่เกิดโรคพืชได้ยาก เช่น ผลเสียเนื่องจากสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงไป และมลภาวะจากการใช้สารเคมีในการกำจัดโรคพืช พิษอันเกิดจากใช้สารเคมีอย่างไม่ถูกต้อง การใช้ผิดประเภท หรือ การใช้อย่างไม่ระมัดระวัง ทำให้สารเคมีแพร่กระจายไปในสิ่งแวดล้อม เช่น พืชบริเวณใกล้เคียง ดิน แหล่งน้ำ สัตว์ อากาศ แล้วไปสู่ตัวเกษตรกรเองรวมถึงผู้บริโภคด้วย

จากรายงานของ สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ (สปสช.) ในช่วง 10 เดือนระหว่าง ต.ค. 2561 ถึง ก.ค. 2562 พบผู้ป่วยเข้ารับการรักษาพยาบาลเนื่องจากสารเคมีการเกษตร 3,087 คน และในจำนวนนี้มีผู้เสียชีวิตถึง 407 คน คิดเป็นร้อยละ 13 และมากขึ้นทุก ๆ ปี เป็นสาเหตุให้ภาครัฐต้องเสียงบประมาณในการบริหารจัดการ ซึ่งก็มีผลกระทบต่อสภาวะเศรษฐกิจประเทศเช่นกัน

การนำเข้าสารเคมีกำจัดศัตรูพืชมีแนวโน้มสูงขึ้นแทบทุกปี จากข้อมูลของสำนักงานควบคุมพืชและวัสดุการเกษตร กรมวิชาการเกษตร ในปี พ.ศ. 2558-2562 พบว่ามีปริมาณและการนำเข้าของสารเคมีป้องกันและกำจัดโรคพืช (fungicide) มูลค่า 3,839 ล้านบาท ในปี พ.ศ. 2558 เพิ่มขึ้นเป็น 6,642 ล้านบาท ในปี พ.ศ. 2562 คิดเป็นมูลค่า 2,803 ล้านบาท หรือเพิ่มขึ้นร้อยละ 73 โดยมีการนำเข้าจากสาธารณรัฐประชาชนจีนมากที่สุด

การใช้สารเคมีในการควบคุมโรคอย่างต่อเนื่องได้สร้างปัญหาแก่การผลิตในระยะยาว เช่น ปัญหาด้าน เศรษฐกิจ ทำให้ต้นทุนการผลิตสูง ปัญหาด้านโรคและแมลงศัตรูพืชที่มักเกิดความต้านทานต่อสารเคมี ปัญหาสุขภาพอนามัยของเกษตรกรผู้ใช้ รวมถึงปัญหาสารพิษตกค้างในผลผลิตซึ่งมีผลกระทบต่อผู้บริโภคและปัญหาสารพิษตกค้าง หรือปนเปื้อนในสภาพแวดล้อมได้ (Ungsoongnern, 2015) ดังนั้น จึงได้มีการศึกษาวิจัยเพื่อหาวิธีการใหม่ ๆ ในการป้องกันและกำจัดโรคพืชทดแทนการใช้สารเคมี เช่น การใช้พืชที่มีความสามารถในการต้านทานโรค การใช้วิธีการเขตกรรม การใช้วิธีการป้องกันควบคุมโรคด้วยวิธีการทางชีวภาพ (ศิริลักษณ์ กมลวรรณสิทธิ์ ขวัญใจ หรูพิทักษ์ และเอกรัฐ คาเจริญ 2562) การใช้สารสกัดจากธรรมชาติที่มีฤทธิ์ต้านเชื้อโรคที่เป็นสาเหตุของโรคในพืช ก็เป็นวิธีที่มีความปลอดภัยต่อเกษตรกร ไม่เป็นพิษต่อสิ่งแวดล้อมบริเวณที่ปลูก ไม่สะสมในผลผลิต ทำให้ปลอดภัยต่อผู้บริโภค สามารถสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับผลผลิตทางการเกษตรได้